Strength lies in differences, not in similarities.

Soms ontmoet je jezelf pas echt op een plek ver van huis. Tijdens een reis door Marokko werd ik opnieuw herinnerd aan iets wat bij de Mariënhof zo vanzelfsprekend voelt: de kracht van openheid, nieuwsgierigheid en jezelf mogen zijn.

Ruimte om jezelf te zijn
In dit diepgelovige moslimland wordt geen alcohol geschonken. In het begin voelde dat wat ongemakkelijk. Toch was er ruimte voor onze eigen gewoontes – we konden iets kopen bij de supermarkt en neerzetten in de koelkast van de Riad. Al snel merkte ik: hier mag ik gewoon zijn wie ik ben. Inshallah.

Dat gevoel van welkom zijn – écht welkom – herken ik elke keer als ik de deuren van de Mariënhof open. Het is niet iets vanzelfsprekends. Het is gegroeid. Door wie we zijn als mensen, en door een team dat er bewust aan bouwt.

Een team dat zich durft te laten zien
Een team vol sprankelende persoonlijkheden, vaak jonge dertigers, die zich niet verschuilen. Ze spreken zich uit. In woorden, daden en soms in wat ze dragen. Vanuit hen kwam ooit het idee om de regenboogvlag te hijsen. Niet om aandacht te vragen, maar om uit te spreken wat we voelen: dat iedereen hier welkom is. Gasten, collega’s, leveranciers – allemaal. Ons huis is open.

We werken met mensen van overal. Stagiairs die hun pad nog zoeken, studenten uit het buitenland, collega’s met allerlei achtergronden. Soms is het zoeken, soms schuurt het. Maar vaak genoeg ontstaat er iets moois. Zodra iedereen een beetje uit zijn comfortzone durft te stappen, groeit er verbondenheid. Dan hoor je erbij. Eén van ons. Eén van de Mariënhof.

Waar verschillen samenkomen
Als ik foto’s bekijk van onze sluitborrels of sportmomenten, zie ik het telkens weer: lachende gezichten, zoveel verschillen, en toch één geheel.
Dat raakt me elke keer. We hoeven niet allemaal hetzelfde te zijn om bij elkaar te passen. Juist in die verschillen ligt onze kracht.

En misschien ook wel onze schoonheid.